Γενέσεως Γομολάστιχας μέρος δεύτερον

Την κάπως συρρικνωμένη αυτή λειτουργία της ομάδας ακολούθησε η άφιξη του κάθιδρου και αγχωμένου Μανώλη μας. Το πρώτο δείγμα γραφής του πολυτάλαντου ΜΑΝΩΛΗ ΒΕΛΙΣΚΑΚΗ ήταν και το εισιτήριό του στο σκληρό, ανταγωνιστικό και βίαιο κόσμο της Γομολάστιχας. Χρειάστηκε να περάσει και από άλλα τεστς, μεταξύ των οποίων ένας γάμος σε παραλία με σαγιονάρες και μια ανάληψη έργου κατασκευής αλγορίθμων: φυσικά τα έφερε εις πέρας με μεγάλη επιτυχία. Η Πειραιο-κεντρική δομή της ομάδας τον εξανάγκασε, εκτός από το γάμο, να αλλάξει και γειτονιά και να μετακομίσει κοντά στο άντρο των πνευματικών μας ανταλλαγών μαζί με τη όμορφη σύντροφό του.

Και θα παραμέναμε ερμητικά κλειστός αριθμός αν στον ορίζοντα δεν εμφανιζόταν, γοητευτική και με δάκρυα στα μάτια, η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΡΟΜΠΙΛΗ. Παλιά συμμαθήτρια της Αγγελικής Μαρίνου, η Κατερίνα αποδείχθηκε αντάξια του έργου που αναλάμβανε, παρά τις διευρυμένες οικογενειακές της υποχρεώσεις και την ταραχώδη ερωτική της ζωή. Η συχνότητα συναντήσεών μας απαιτούσε συγκέντρωση και ωριμότητα, και η Κατερίνα μας αιφνιδίασε με κάθε τρόπο, με τα κείμενά της, με την καλοσύνη της και με τις μαγειρικές της επιδόσεις.

Το ρεύμα εισροής στο γομολαστιχόκοσμο πήρε τις διαστάσεις ενός τσουνάμι. Υπήρξαν κι άλλα πρόσωπα που φλέρταραν την πολιτογράφηση στον κύκλο μας, αλλά τα κριτήρια ήταν αυστηρά και απαραβίαστα. Κάποιες απόπειρες δημιούργησαν καινούργιες γνωριμίες, επαφές με συγγραφείς, επιδόσεις καλοκαιρινών διακοπών σε κοινό μυστικό τόπο συνάντησης στη νησιωτική Ελλάδα και νυχτερινές εξορμήσεις σε ροκ κλαμπ και άλλα χαμαιτυπεία. Δεν μας επιτρέπεται εδώ η κοινοποίηση των σκανδαλιστικών λεπτομερειών.

Ακολούθησε το συγκλονιστικό γεγονός της (κυριολεκτικής, πλέον) γενέσεως του άξιου θηλυκού πρώτου διαδόχου της θρυλικής ομήγυρης:στο μαιευτήριο Έλενα αίφνης εμφανίστηκε στον κόσμο αυτόν, απροετοίμαστη για το τι την περιμένει, η μικρή μας...ΓΟΜΟΛΑΣΤΙΧΙΤΣΑ, το γομολαστιχάκι της Αγγελικής.

Εννοείται πως και η διάθεση και το κλίμα και όλα άλλαξαν επί τα βελτίω!Η δημιουργικώτερη περίοδος ήλθε μετά την άφιξη της γομολαστιχίτσας, που κάθε άλλο παρά περιόρισε τις συγγραφικές δραστηριότητες της μαμάς της. Τα μάτια όλων στράφηκαν στην ολοένα διευρυνόμενη ομάδα. Ήλθαν και οι πρώτες ειδήσεις για επικείμενες δημοσιεύσεις. Υπήρξε και το φαινόμενο νέος συγγραφεύς να μην αντέξει τους σκληρούς ρυθμούς της λογοτεχνικής μας υπερπαραγωγής, να συγκρουσθεί με τους όρους λειτουργίας της ομάδας και να αντιπροτείνει δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Ο γιατρός του του συνέστησε τότε να αποχωρήσει. Η ομάδα, πιστή στις αρχές της, του ευχήθηκε καλή σταδιοδρομία και τον απάλλαξε από τις υποχρεώσεις του.

Το τελευταίο διαμάντι του μοναδικού αυτού λαστιχένιου περιδέραιου, η ΕΛΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΤΟΥ, ήλθε κι αυτή από τα σχολικά χρόνια της Αγγελικής, για να ανοίξει, με την κλασική της παιδεία, ποιητικούς δρόμους στον σκληρό ρεαλισμό της Λέσχης Γομολάστιχα. Οι παλαίμαχοι, σκληροπυρηνικοί ταγοί επιχειρήσαμε να την υποτάξουμε, αλλά το αδούλωτο πνεύμα της, σε συνδυασμό με τη φυσική της γοητεία, έθεσε τους όρους του και καθιερώθηκε. Έκτοτε η νέηλυς συντρόφισσα επιφέρει απανωτά πλήγματα στην αλαζονεία των γομολαστιχοκενταύρων, αποδεικνύοντας πως ναι μεν ο παλιός είν’αλλιώς, πάντα όμως και ο νέος είν΄ωραίος!